Υπάρχει κάτι καλύτερο μέσα στο χειμώνα από την υπόσχεση ότι το κρύο θα φύγει και ότι ο ήλιος, που αχνοφαίνεται, θα λάμψει ξανά; Αυτό είναι οι λιαστές ντομάτες! Μια υπόσχεση καλοκαιριού μέσα στο καταχείμωνο…
Οι καλοκαιρινές ντομάτες κόπηκαν πάνω στην καλύτερη, ωριμότερη στιγμή τους και άπλωσαν το πληθωρικό, κατακόκκινο σώμα τους για να δεχτούν το ηλιοφίλημα και να κρατήσουν έτσι μέσα τους όλη τη γεύση και τη ζεστασιά του καλοκαιριού.
Το συχνό αλισβερίσι με τα απέναντι παράλια της Μικρασίας και κυρίως με τη Σμύρνη έφερε στο νησί μας νέες μεθόδους διατήρησης των τροφίμων για το δύσκολο χειμώνα.
Έτσι οι Μεσοτοπίτισσες νοικοκυρές έμαθαν να λιάζουν στον ανελέητο ήλιο της νοτιοδυτικής Λέσβου ντομάτες, μελιτζάνες, κολοκύθια, ακόμα και μπάμιες. Ό,τι υπήρχε σε περίσσεια το καλοκαίρι, αποξηραινόταν κι αρμαθιαζόταν σε κλωστή, σαν κολιέ. Έπειτα κρεμιόταν στο κατώι, το κελάρι σαν να λέμε, μέχρι να έρθει η ώρα να καταναλωθεί, το χειμώνα που τα λαχανικά δεν αφθονούσαν. Περιττό να πω ότι η πρακτική αυτή συνεχίζεται ως τις μέρες μας.
Αποθήκευση λοιπόν για τις δύσκολες μέρες του χειμώνα. Τώρα, πώς μαγείρευαν τα λιαστά, αποξηραμένα τρόφιμα; Καταρχάς η διαδικασία ξεκινούσε πάντα με το να τους δοθεί πίσω η χαμένη τους υγρασία. Αυτό επιτυγχάνεται με το μούλιασμα σε κρύο νερό για αρκετές ώρες, συνήθως τα μούσκευαν αποβραδίς για να τα μαγειρέψουν την επομένη.
Κι ο πιο συνηθισμένος τρόπος ήταν να τηγανιστούν, διότι έτσι νοστίμευαν περισσότερο, χωρίς να αποκλείεται και το μαγείρεμα στην κατσαρόλα.
Παραδοσιακή λοιπόν η σημερινή συνταγή και φτιαγμένη με βιολογικά προϊόντα Μεσοτόπου που ακολουθούν τις παραδοσιακές μεθόδους. Αξίζει τον κόπο να ψάχνουμε και να προμηθευόμαστε τέτοιου είδους τρόφιμα. Έτσι βοηθάμε τους μικρούς και σωστούς παραγωγούς της υπαίθρου να συνεχίσουν να εργάζονται με μεθόδους που σέβονται τόσο τον άνθρωπο, όσο και το περιβάλλον. Επίσης συμβάλλουμε στην καλή υγεία της οικογένειάς μας με τρόφιμα που μόνο ωφελούν.
Να σημειώσω εδώ ότι η συνταγή για το κουρκούτι είναι δανεισμένη από το βραβευμένο blog www.cretangastronomy.gr της κ. Βαγγελιώς Κασσαπάκη με παραδοσιακές συνταγές από την Κρήτη και πιο συγκεκριμένα από εδώ. Η μαμά μου φτιάχνει ένα άλλο κουρκούτι, λίγο πιο βαρύ, με αυγό, γάλα και μπέικιν πάουντερ, που υπόσχομαι να το δείξω κάποια στιγμή.
Η συνταγή είναι πανεύκολη και γρήγορη και θα σας τη δώσω μαζί με ένα όμορφο παραδοσιακό τραγούδι της Μυτιλήνης που τα κορίτσια του Smyrna Orchestra, συγκρότημα που ασχολείται με την παραδοσιακή μουσική, αποδίδουν τέλεια και είναι το εξής: _Ανάθεμα τον αίτιο.
λιαστές ντομάτες ξερές, σε αρμαθιά και όχι σε λάδι
για το κουρκούτι
1 κούπα (250 ml) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κοφτό κουταλάκι μπέικιν πάουντερ
200 ml υγρό (νερό, σόδα, μπύρα)
1 κουταλιά ελαιόλαδο
¼ κουταλάκι αλάτι
Την ίδια μέρα φτιάχνουμε το χυλό (κουρκούτι) ανακατεύοντας όλα τα υλικά μαζί. Καλά είναι να σταθεί ο χυλός 1 - 2 ώρες πριν το χρειαστούμε.
Λίγο πριν από την ώρα που θα τηγανίσουμε, στραγγίζουμε καλά τις ντομάτες, τις σφίγγουμε απαλά στα χέρια μας να τις βοηθήσουμε να αποβάλλουν όσο πιο πολύ νερό γίνεται και κατόπι τις βουτάμε στο χυλό και τις τηγανίζουμε. Όταν πάρουν χρώμα από τη μια πλευρά, τις γυρίζουμε να ψηθούν κι από την άλλη. Τις βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί, όπου τις αφήνουμε 3 λεπτά και μετά τις τοποθετούμε στην πιατέλα.